Backpackers

Hallo lieve mensen.

Even een kort berichtje van mij. Momenteel verblijf ik voor twee nachten in een backpackershostel, waar ik nu voor een half uurtje even op het internet zit. Het was vandaag een bijzondere dag wat natuurlijk graag met jullie wil delen.

We konden vanmorgen een lift krijgen naar de city van een vriend van ons gastgezin. De man zou tegen 7 uur 's ochtends bij ons zijn, wat uiteindelijk kwart voor 8 werd. Lang leven Zuid-Afrika. Maar de auto (een BMW 323 ofzo?) maakte het wel een beetje goed;). En in plaats van over de hoofdweg te rijden, kiest hij liever voor binnendoor weggetjes. Waardoor we weer een nieuw deel van de grote stad hebben gezien. Aangekomen op zijn werk wilde hij ons even rondleiden. Dit even werd ongeveer 3 uur. We gingen een zwaar beveiligd gebouw binnen, wat achteraf het gemeentehuis van Kaapstad bleek te zijn. Hier zitten alle belangrijke mensen die over de gemeente gaan. We hebben heel wat handen geschud. Tevens hebben we een kleine versie van de raadszaal van de tweede kamer gezien. En hebben we de ingang van het kantoor van de mayor gezien. We konden hem bijna aanraken. Helaas waren de deuren gesloten, dus konden we hem niet spreken. Echter heeft de vriend van ons gastgezin wel een gesprek geregeld met de persoon die over communicatie en sociale zaken gaat. Dus zaten we plotseling tegenover een gemeenteraadslid die geintresseerd was in mijn initiatieven. Tevens konden wij hem ook allerlei vragen stellen. Zo zijn we erachter gekomen dat veel vrouwen drinken terwijl ze zwanger zijn en hierdoor de kinderen het alcoholsyndroom krijgen. Vaak komen vrouwen uit de townshippen endergelijke pas na 6 maanden erachter dat ze zwanger zijn. En dat er de laatste twee jaar veel in verandert met betrekking tot het sociale welzijn van vrouwen en kinderen. Erg spannend allemaal. Daarnaast wilde hij graag in contact komen met de vrijwilligersorganisatie hier, zodat ze samen kunnen werken. De volgende keer zal ik jullie hier uitgebreider over vertellen.

Verder hebben we vandaag wat museums bezocht en zijn we naar de office van sasts gegaan (de organisatie die alles voor ons regelt hier in zuid-afrika). Er werkt hier een nederlandse vrouw, waardoor ik de mogelijkheid had om even nederlands te spreken. Echter spreek ik hier zo veel engels, dat zelfs nederlands spreken voor mij lastig was. Een aparte ervaring.

Mijn tijd zit er alweer op. Ik heb het verhaal snel getypt. Dus sorry voor de typfouten en de vage zinnen.

Heel veel liefs, Inge

P.s. ik denk dat het lastig wordt om een kindje mee te nemen Esther. Maar ik denk dat we beide maar hard moeten sparen, dan kunnen we binnenkort samen heen. Zal ik niet erg vinden;).